idż do fizyka kwantowa.
1. Rozkład dwumienny; przykłady. Liczba stanów dozwolonych dla układu makroskopowego.
2. Definicja i własności temperatury bezwzględnej; temperatura układów w równowadze cieplnej; pomiar temperatury.
3. Entropia (definicja mikroskopowa, małe przekazy ciepła); stan równowagi.
4. Układ kontaktujący się termicznie ze zbiornikiem ciepła (rozkład kanoniczny).
5. Paramagnetyzm (prawo Curie). Ciepło właściwe oscylatora harmonicznego.
6. Średnia energia i średnie ciśnienie gazu doskonałego.
7. Twierdzenie o wiriale w zastosowaniu do gazu doskonałego. Gazy rzeczywiste.
8. Ogólne równanie stanu gazów doskonałych.
9. Twierdzenie o ekwipartycji energii (wyprowadzenie i przykłady).
10. Maxwellowski rozkład prędkości.
11. Entropia gazu doskonałego; równanie adiabaty.
12. Zasady termodynamiki i związki statystyczne. Sprawność silnika. Cykl Carnota.
13. Potencjały termodynamiczne (wyprowadzenia) i tożsamości Maxwella.
14. Prawo Steana-Boltzmana. Prawo Wina.
15. Stan równowagi pomiędzy fazami; równanie Clausiusa - Clapeyrona.
16. Układy otwarte. Statystyki kwantowe. Granica klasyczna.
17. Rozkład Plancka.
18. Gęstość stanów w przestrzeniach 1, 2, 3-wymiarowych. Periodyczne a sztywne warunki brzegowe.
19. Gaz elektronów swobodnych.
20. Półprzewodniki: gęstość nośników, prawo działania mas, potencjał chemiczny.
|
Notatki do wykładu z FIZYKI STATYSTYCZNEJ.
Opracowali: J. Ropka, B. Wróbel. Konsultacje: J. Wolny
3. Entropia (definicja mikroskopowa, małe przekazy ciepła); stan równowagi.
Entropia układu jest logarytmiczną miarą liczby stanów dozwolonych danego układu:
Entropia stanowi miarę logarytmiczną stopnia przypadkowości (nieuporządkowania) układu.
Małe przekazy ciepła.
Układ A' zostaje termicznie skontaktowany z innym układem i pobiera pewną ilość ciepła Q tak małą, że |Q|<< -E0, tzn. jest to ciepło dużo mniejsze od różnicy średniej energii wewnętrznej układu i energii jego stanu podstawowego, zachodząca zmiana średniej energii  =
układu A jest bardzo mała w porównaniu z nadwyżką średniej energii ponad jego energię stanu podstawowego. Temperatura bezwzględna układu A zmienia się wówczas o wielkość zaniedbywalnie małą

Ponieważ |Q|<< -E0, czyli
, 
więc
, 
Ilość ciepła Q pobrana przez układ jest dostatecznie mała wtedy, gdy zachodzi
warunek | |<< , to znaczy, gdy Q jest dostatecznie małe, by temperatura układu praktycznie nie uległa
zmianie. Jeżeli układ pobiera tak małe ilości ciepła, to wówczas energia początkowa i energia końcowa będą z ogromnym prawdopodobieństwem równe swoim średnim wartościom
i +Q.
W czasie pobierania ciepła przez układ A zmienia się liczba dozwolonych stanów układu (E). Korzystając z rozwinięcia w szereg Taylora:

Dalsze człony szeregu Taylora można zaniedbać ze względu na to, że  << . Zatem zmiana logarytmu liczby stanów
wyrazi się wzorem:

Ale ponieważ:

,
jeżeli Q jest dostatecznie małe.
Jeśli ilość pobranego ciepła (DQ) jest rzeczywiście nieskończenie mała, to przyrost entropii możemy zapisać w postaci

Stan równowagi.
O układzie wielu cząstek, którego stan makroskopowy nie dąży do zmiany w czasie, mówimy, że jest w stanie równowagi.
Obserwuje się, że układy znajdujące się w pewnym szczególnym stanie, znacznie różnym od średniej wartości w stanie równowagi, dążyć będą zawsze do wartości średniej.
Czas potrzebny do zaniku takiej fluktuacji i powrotu do stanu równowagi nazywamy czasem relaksacji.
Ponieważ wszystkie możliwe sposoby ruchu cząstek układu prowadzą do stanu mniej uporządkowanego, więc układ będzie dążył do takiego stanu, w którym byłby on jak najmniej uporządkowany.
Po osiągnięciu takiej najmniej uporządkowanej sytuacji układ nie będzie wykazywał tendencji do zmiany w czasie, co oznacza, że znajdzie się w stanie równowagi.
Własności stanu równowagi:
- Stan makroskopowy układu znajdującego się w równowadze jest niezależny od czasu (z wyjątkiem fluktuacji).
- Stan makroskopowy układu w równowadze jest najbardziej przypadkowym stanem układu w danych warunkach (z wyjątkiem fluktuacji).
- Stan makroskopowy układu w równowadze nie zależy od uprzednich losów tego układu.
- Stan makroskopowy układu w równowadze można opisać w sposób zupełny przy pomocy bardzo niewielu parametrów makroskopowych.
Ze stanami równowagi wiąże się termin nieodwracalności. Proces nazywamy nieodwracalnym, jeżeli po odwróceniu biegu czasu przebiegałby w sposób nie obserwowany w rzeczywistości prawie nigdy.
góra
|